روزگار مرگ انسانيت
در كويري سوت و كور
در ميان مردمي با اين مصيبت ها صبور
صحبت از مرگ محبّت ، مرگ عشق
گفتگو از مرگ انسانيت است
فریدون مشیری
+ نوشته شده در یکشنبه ۸ آبان ۱۳۹۰ ساعت توسط
|
سند بندگی
دوباره سرفه …
دوباره خس خس سینه
ودست و پای پر از تاول و پینه
دوباره آتش زخمی که شعله ور گشته
نشسته یک زن غمگین
کنار بستر دلدار بيمارش
کنار بستر مردی
که خسته بود از درد
زکلبه ي دلش عطر سیب می آید
صدای ناله ي« ام یجیب » می آید
و او ز صوت دعای زنش
خدایی شد
به یاد آن شب حمله
که شیمیایی شد
همان شبی
که دعایش فقط شهادت بود
تداعی شب حمله
تداعی شب غم
شب وداع رفیقان
شبی پر از ماتم
به یاد دشت پر از خون
به یاد گرمی دل ها
به یاد سردی خاک
دلش گرفت و به زير لب گفتا
خداوندا ، خداوندا ، عزيزا
خلاصم كن خلاصم كن زدنيا
خداوندا توان دوري از ياران ندارم
توان ديدن اين بي وفايي ها ندارم ...
دعا تمام شد و
عقده ي دلش وا شد
و عاقبت
سند بندگیش امضا شد
صدای خس خس سینه تمامي شد
واشک های زن شهید جاری شد
+ نوشته شده در یکشنبه ۸ آبان ۱۳۹۰ ساعت توسط
|
ادبیّــــات ، انتشـــار زیبـایی و تکیه گاه مانایــی اندیشــه و فرهنگ است و بدون آن امکان انتشار و استقرار هیچ زیبایی و خوبی نیست . آنان که ادبیّات را ادراک نمی کنند ، روح حیـــات را نیافته اند و به قلمـــرو شکوهمــــند زیبایی گام نگذاشته اند . بی شک هیچ هنـــــری به اندازه ی شعــــر و شاعــــری نتوانسته است در دل و جان ، روح و روان، ذهن و زبان و فکر و بیان انسان ها راه پیدا کند و تأثیر بگذارد. شعر و کلام منظـــوم و منثــــور همواره جایگاه و پایگاه مهمی در میان مردم داشته است . شعر و ادبیات، تهییـــج کننده ی مردم برای ایستـــادگی در برابر ظلــــم، همنشین غــم ها و شـــادی ها و بیانگر آلام و رنج های مــــردم و مایه ی سرافـــرازی آنان در این دنیـــای پهنــــاور است .