بررسی شیوههای انشانویسی و راهبردهای آن
انشا پدر ادبیات و ریشة درخت پرشاخ و برگ زبان و ادب فارسی است. آنچه به این درخت گستردگی و حجم میدهد، همانا استفاده از نیروی خدادادی تفکر و خلاق انسانی است. زبان شیوا و پرترنّم فارسی لیاقت این را دارد که واجهای پرطنین آن را ابتدا به وسیلة فکر کردن و سپس نوشتن و در مرحلة آخر خواندن به صدا درآوریم؛ باشد که این درّ قیمتی را به بهای اندک از دست ندهیم. نگارنده در نظر دارد در این جستار، اهداف نوشتاری انشا را مورد بررسی قرار دهد و برخی سرمشقهای ترسیمی را به دانشپژوهان معرفی کند. |